Sekcja filozofii Dalekiego Wschodu
Filozofie orientalne - inaczej filozofia Wschodu, choć poprawniej powinno być w liczbie mnogiej: "filozofie Wschodu" - nazwa obejmująca myśl filozoficzną powstałą w cywilizacjach Azji Południowej, Południowo-Wschodniej i Wschodniej - inaczej mówiąc Środkowego i Dalekiego Wschodu. Inna stosowana nazwa to filozofia azjatycka.W obrębie filozofii orientalnych wyróżnia się co najmniej dwie, powstałe niezależnie od siebie i w istotny sposób rózniące się od siebie, tradycje filozoficzne: wywodzącą się z Indii i wywodzącą się z Chin. Obie te orientalne tradycje filozoficzne powstały ok. 500 r. przed Chr. niezależnie od filozofii śródziemnomorskiej, choć w późniejszych fazach swego rozwoju ulegały niekiedy jej wpływom. Pomimo to zachowały do dzisiaj swą specyfikę i tożsamość.
Filozofia wywodząca się z Indii
Obejmuje filozofię indyjską sensu stricto, a także filozofię tybetańską, filozofię malajo-indonezyjską i myślicieli z obszaru Birmy i Indochin zachodnich. Filozofia kręgu cywilizacji indyjskiej jest dość ściśle powiązana z religią, co jednak nie oznacza, że da się ją sprowadzić do teologii (czy buddologii) albo do teorii tzw. praktyk duchowych. Czasami przeciwstawia się filozofie oderwania od życia (wedanta, siwaizm, buddyzm) tym zachęcającym do zatracenia się w świecie (tantryzm, wisznuizm).
Filozofia indyjska wywarła wpływ m.in. na Schopenhauera.
Filozofia wywodząca się z Chin
Obejmuje filozofię chińską sensu stricto, a także filozofię koreańską, filozofię japońską i filozofię wietnamską. Filozofia ta, zwana też dalekowschodnią, jest dość ścisle powiązana z polityką i etykąspołeczną, co nie oznacza jednak, że da się ją sprowadzić do ideologii. Konfucjusz mówił m.in. o moralności wysiłku, ideałem jej ma być człowiek wyższego rzędu (kiun-tseu).
Buddyzm
Szczególne miejsce wśród nurtów filozoficznych orientalnych zajmuje myśl buddyjska. Buddyzm, jako religia wywodząca się z Indii, opanował w swoim czasie (na niektórych obszarach tylko przejściowo) większą część Azji, wchłonął elementy myśli hellenistycznej i zoroastriańskiej, i przeniósł je przez Azję Centralną do Chin (i innych krajów Dalekiego Wschodu), gdzie uległ sinizacji. Analogicznej wymiany myśli w drugą stronę (z Chin do Indii) nie było.
Filozofie orientalne - inaczej filozofia Wschodu, choć poprawniej powinno być w liczbie mnogiej: "filozofie Wschodu" - nazwa obejmująca myśl filozoficzną powstałą w cywilizacjach Azji Południowej, Południowo-Wschodniej i Wschodniej - inaczej mówiąc Środkowego i Dalekiego Wschodu. Inna stosowana nazwa to filozofia azjatycka.
W obrębie filozofii orientalnych wyróżnia się co najmniej dwie, powstałe niezależnie od siebie i w istotny sposób rózniące się od siebie, tradycje filozoficzne: wywodzącą się z Indii i wywodzącą się z Chin. Obie te orientalne tradycje filozoficzne powstały ok. 500 r. przed Chr. niezależnie od filozofii śródziemnomorskiej, choć w późniejszych fazach swego rozwoju ulegały niekiedy jej wpływom. Pomimo to zachowały do dzisiaj swą specyfikę i tożsamość.
Filozofia wywodząca się z Indii
Obejmuje filozofię indyjską sensu stricto, a także filozofię tybetańską, filozofię malajo-indonezyjską i myślicieli z obszaru Birmy i Indochin zachodnich. Filozofia kręgu cywilizacji indyjskiej jest dość ściśle powiązana z religią, co jednak nie oznacza, że da się ją sprowadzić do teologii (czy buddologii) albo do teorii tzw. praktyk duchowych. Czasami przeciwstawia się filozofie oderwania od życia (wedanta, siwaizm, buddyzm) tym zachęcającym do zatracenia się w świecie (tantryzm, wisznuizm).
Filozofia indyjska wywarła wpływ m.in. na Schopenhauera.
Filozofia wywodząca się z Chin
Obejmuje filozofię chińską sensu stricto, a także filozofię koreańską, filozofię japońską i filozofię wietnamską. Filozofia ta, zwana też dalekowschodnią, jest dość ścisle powiązana z polityką i etykąspołeczną, co nie oznacza jednak, że da się ją sprowadzić do ideologii. Konfucjusz mówił m.in. o moralności wysiłku, ideałem jej ma być człowiek wyższego rzędu (kiun-tseu).
Buddyzm
Szczególne miejsce wśród nurtów filozoficznych orientalnych zajmuje myśl buddyjska. Buddyzm, jako religia wywodząca się z Indii, opanował w swoim czasie (na niektórych obszarach tylko przejściowo) większą część Azji, wchłonął elementy myśli hellenistycznej i zoroastriańskiej, i przeniósł je przez Azję Centralną do Chin (i innych krajów Dalekiego Wschodu), gdzie uległ sinizacji. Analogicznej wymiany myśli w drugą stronę (z Chin do Indii) nie było.